Deze week in mijn feedreader…

Mijn feedreader bevat een behoorlijk divers zootje aan blogs, en lang niet allemaal worden ze dagelijks minitieus doorgepluisd. Een aantal blogs worden diagonaal gelezen, naar andere kijk ik reikhalzend uit…

Even kijken wat in de voorbije ‘Week van de Smaak’ op het menu stond en het meest gesmaakt werd.

Met stip op één staan de stukjes van Gerda en van Sven (lees zeker zijn ‘interview met een niet-genomineerde blogger‘) over de Clickx’ Site van het jaar nominaties.
Die stukjes, in combinatie met de daarop volgende commentaren, vormen een prachtige studie van de Comédie humaine; Heerlijk leesvoer.

Edit: In haar commentaar hieronder heeft Gerda het over haar voorlopig laatste post waar ze aan schrijft. Die post, ‘ t is goed in eigen hart te kijken, is intussen gepubliceerd, en ik nodig je uit om die ook te lezen.

Vervolgens zou hier een stukje van Menck moeten volgen, maar dat heerschap heeft Kerekewere niet alleen stopgezet, maar binnen een tijdspanne van 24 uur van de virtuele aardbol doen verdwijnen. En dan post je je commentaar op zijn allerlaatste berichtje, en als je op de verzendknop klikt, blijkt die hele blog al niet meer te bestaan. Verdorie Menck, een beetje minder drastisch had ook gekund.

De blog van houbi is een beetje een buitenbeentje in het Nederlandstalige deel van mijn feedreader. Zijn bericht van woensdag deed mij het idee van de hand voor deze bloemlezing. Zijn blog lees ik graag omdat de onderwerpen zo heerlijk divers zijn dat je d’r kop noch staart aan krijgt wat nu eigenlijk de focus van zijn blog zou zijn, of hij zou er op moeten focussen vooral nergens op te focussen. Een potpourri, maar wel één die me bevalt.

Roses are blue ontdekte ik pas deze week, en daarom geen specifieke post. Het is een blog vol beeldimpressies, uiterst divers, maar heel erg sprekend.

Dini van ‘Razende Bol 63‘ is geen veelschrijfster, maar met Een boom is meer dan er staat slaat ze een paar nagels precies op hun kop.

Duizendblad, de blog van Yo is nog erg jong, maar ik kom er graag, en daar heeft het pakje met bolletjes van het Napolitaans bieslook die ze me deze week toestuurde niks mee te maken. Terwijl ik dit stukje schrijf, lees ik een deken van mos en varens, en dat is mooi, zo mooi.

Groene Toekomst?! verkondigde: Noren: houden van de natuur zit in je genen, en ondanks de insteek van deze blog, vind ik de gewild-ironische toon van het stukje wat vals klinken, alsof ook de auteur zelf iets heeft van: ‘Rare jongens, die Noren!’
Eén en ander wordt begrijpelijker als je ook dat andere stukje,Kinderen mijden de natuur steeds meer, leest…

Vinden kinderen de natuur niet leuk?
„Ze zijn er bang voor! Kinderen die aan de rand van de stad wonen denken bij natuur aan ongure bosjes die dienst doen als homo-ontmoetingsplek. Daar willen ze dus geen hutten bouwen. Stadskinderen noemen ook vreemde mensen, zwervers en hangjongeren als iets waar ze bang voor zijn als ze de natuur in zouden trekken.”

Bijna denk ik – door het tikkeltje onbegrip dat toch in het stukje over de Noren lijkt door te sijpelen – dat ook de auteur al enigszins door die angst besmet is.
In elk geval doet de lezing van deze blog mij het gevoel krijgen, dat in Nederland het gemiddelde kind een stuk verder van de natuur staat dan de belhamels die hier in mijn eigen buurt wonen.

Ja, en Pietel zit ook in mijn feedreader… En wat Mieke. betreft, kan ik hem helemaal bijtreden…

Turboton heeft een volkomen ander soort tuin dan ik, maar ik lees zijn stukjes graag… Het bos bij Vijlen is een leuk tussendoortje!

Annemie, Lezen op te leven, vind ik gewoonlijk op haar best in de ernstiger stukjes, maar deze week vond ik Why worry? heel verrassend.

Oker is nog een vrij recente toevoeging aan mijn feedreader, en toevallig stuitte ik vandaag op haar Consumentenethiek. Niet meer helemaal recent, maar absoluut lezenswaard.

Muggenbeet blogt al drie jaar, en daarom nu allemaal tegelijk:
“HIEP HIEP HIEP….. HOERA!!!!”

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

10 thoughts on “Deze week in mijn feedreader…

  1. Mijn blogkot moet dicht, het is te druk geweest deze week, ik kan dat niet aan. Dan dacht een mens eens dat hoge leescijfers prettig zouden zijn. Nog nooit zoveel bezoekers gehad.

    Maar neen, het voelt niet prettig, geef me maar weer mijn groepje “koffiekletsers”. Het heeft flink wat ware gezichten getoond, ik zat vanmorgen te denken dat ik dit “geruzie” een smet vind op mijn blog en op die van vele anderen. Maar toch wil ik het laten staan omdat het inderdaad veelzeggend is. Niet dat ik niet tegen kritiek kan, zeker niet. Ben er dol op. Maar het is niet schoon meer wat mensen elkaar naar het hoofd slingeren, het zijn persoonlijke aanvallen die geen steek houden en irl mijd ik me daar ook ver van. Ik word daar fysiek zelfs ongemakkelijk van. Nog een bijkomend zeer vervelend detail: ik kan zelfs niet meer aan mijn mailbox “gerdernissen”, mag niet meer van microsoft, wegens “spam”. En dat kan ik geloven wanneer ik ze de dag dat we zo over de tongen gegaan zijn ‘ s avonds opende. Je houdt niet voor mogelijk waarmee mensen zich bezighouden. Soit, het was een storm in een glas water, gisteren had mijn bezoekersaantal zich weer min of meer geregulariseerd.

    Mooi lijstje verder, ik kan je bijtreden. Met dank voor de paar voor mij nieuwe , ik zal eens een studie doen één dezer dagen.

  2. Nuance: de “ware gezichten” zijn die van de mij totaal onbekende (de blogs van sommigen vind ik zelfs goed, des te verrassender waren hun uithalen, die pasten niet bij het “karakter” van hun blog, vandaar “het ware gezicht”); De A-bloggers, zoals Menck ze noemde.

  3. Gerda,
    Ai, daar had ik inderdaad bij moeten stilstaan, dat de reacties in de ‘commentaren’ wellicht slechts het topje van de ijsberg waren. Ik hoop dat ik met mijn vermelding in dit berichtje de storm niet opnieuw aanwakker? Zo ja, dan wil ik de link voor je weghalen hoor… Al schat ik in dat de mensen die zich het meest door je stukje aangesproken voelen intussen al lang gereageerd hebben.

    Overigens… ik schrik heel erg van de titel van de titel van je laatste bericht, en ook je eerste zinnetje van je commentaren hier wijst in die richting? Jij gaat toch ook niet dezelfde weg als Menck hoop ik?
    Al zou ik het kunnen begrijpen: ik heb op een mailinglist die ik modereerde ook wel eens een gelijkaardige storm meegemaakt, met totaal ongefundeerde, maar daarom niet minder pijnlijke, dreigementen met juridische stappen en klachten bij mijn beroepsorganisatie en de hele reutemeteut… en toen heb ik ook bijna de spreekwoordelijke pijp aan Maarten gegeven.

  4. Neen, Annetanne, niet weghalen die link! Ik ben bezig aan wat “voorlopig” moet mijn laatste stukje worden en daar wil ik héééél veel aandacht voor. Ik zeg “voorlopig”, niet “laatste” maar ik moet het toch even laten bezinken allemaal. Meer uitleg kan u straks op mijn eigen blogje lezen.

  5. @annetanne
    Mooi blogstukje en hartelijk dank voor de link 🙂
    Je deed me waarachtig blozen! Voor morgen heb ik een mooi en diepzinnig gedicht in petto!

    @gerda
    Het is nooit mijn bedoeling geweest je voor het hoofd te stoten of opzettelijk te kwetsen. Ik kan niet altijd even goed overweg met (mijn) woorden…

  6. Oei Annemie, ik begrijp echt helemaal niet wat je bedoeld want ik viseer in GEEN geval jou, ik verwees enkel naar jouw blog omdat ik die graag lees en jij misschien wel de enige bent die dit gedichtje nog kent! Het was een gemeend compliment. Mijn excuses, ik verwijder direct de link.

  7. Ik ken het gedicht in elk geval nog ten dele…

    ’t Is goed in ’t eigen hert te kijken,
    Nog even voor het slapengaan
    of ik van dageraad tot avond
    geen enkel hert heb zeer gedaan,
    of ik geen ogen heb doen schreien,
    geen weemoed op een wezen lei,
    of ik aan liefdeloze mensen
    een woordeken van liefde zei.

    En vind ik in het huis mijns herten,
    Dat ik één droefenis genas,
    Dat ik mijn armen heb gewonden
    Rondom één hoofd, dat eenzaam was,
    Dan voel ik op mijn jonge lippen,
    Die goedheid lijk een avondzoen.
    ’t Is goed in ’t eigen hert te kijken
    En zo z’n ogen toe te doen.

    Hé, ik denk dat ik het ‘Avondliedeken’ van Alice Nahon zelfs nog behoorlijk volledig ken…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.