Heerlijk, die winter!

Japanse kwee - Chaenomeles sp. (Foto: AnneTanne - Creative Commons License)
Vijf dingen enkel wil ik
want daar wortel ik in.
Eerst eindeloze liefde,
Twee is het najaar zien.
Ik kan niet leven zonder bladeren
dwarrelend
tot de aarde weergekeerd.
Drie is de felle winter,
de streling van een houtvuur
binnen de kou van wouden.
Het vierde is volle zomer,
weelde als watermeloen.
Het vijfde zijn jouw ogen,
mijn liefste, mijn beminde.
Ik kan niet slapen zonder jouw ogen
en niet leven zonder dat jij me aankijkt.
Daar geef ik lente voor,
dat jij me aan blijft zien.

Pablo Neruda in Verzoek om stilte

Ik zie het al voor me, de gezichten als jullie de titel van mijn berichtje van vandaag lezen.
Verwonderd wenkbrauw-optrekken.
Ongelovig het voorhoofd fronsen.
Nog net niet met de gekromde wijsvinger tegen het voorhoofd tikken…

Maar toch ben ik er van overtuigd dat ‘de lente’ waar we allemaal zo over schwärmen (ja, ik ook), in feite de winter is.

Hamamelis? Een winterbloeier…
Sneeuwklokjes? De naam zegt het toch zelf!

Maar ook de minder voor de hand liggenden: de hazelaar, die bloeit toch echt in de winter. De eerste krokussen zijn er vanaf februari, wat nog echt een wintermaand is. Wilgenkatjes, de Japanse kwee, de Forsythia, de Gele kornoelje… bloeien lang voor de lente echt daar is.  Gisteren ontdekte ik in mijn tuin de eerste frisgroene blaadjes aan een hazelaar, een paar meidoorns, een liaanroos…

Ja, hoe meer ik er over nadenk… de periode van het meest subtiel ontwaken van de natuur, dat is niet de lente, maar de winter.

rozebrilweek.jpgVanaf eind maart, ja, dan wordt het lente. Met groen dat alle kanten opspat, met felle kleuren die hun triomf uitschreeuwen.

Maar dat zachte, stille ontluiken, dat voorzichtig wakker worden en zich uitrekken… Rustig de ogen openen, verwonderd om zich heen kijken, rustig in zichzelf gekeerd glimlachen en dan besluiten een begin te maken aan het nieuwe groeiseizoen… Dat is de zachte sonatine van de winter, die voorafgaat aan de symfonie van de lente!

(Nog een leuk aspect van de winter zijn de dierensporen die je zoveel gemakkelijker vindt dan in andere jaargetijden. Lees hierover een leuk blogbericht van Martin Stevens – het tweede deel van het berichtje is in het Nederlands.)

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

7 thoughts on “Heerlijk, die winter!

  1. Ja, even dacht ik, Ann is niet wijs maar bij het verder lezen, kon ik maar tot één conclusie komen: Je hebt gelijk.
    Gisteren ondanks de regen even in de tuin gekeken en zag hoeveel bollen hun kopjes al boven de grond steken en ja het is winter. Dat het blad al aan de struiken en bomen verschijnt heeft natuurlijk te maken met deze extreem zachte winter. Het was hier vannacht 7 graden. Vanavond zal ik op mijn site een stukje schrijven over de voor mij mooiste voorjaarsplant ( winterplant), welke zal dat zijn?

  2. Ik heb er ook nog nooit eerder bij stilgestaan, maar het is inderdaad zo dat de eerste bloemen en bloesems zich tonen in februari, begin maart en dan is het uiteindelijk nog altijd winter…
    En de laatste jaren laat de natuur zich beetpakken en is alles nog vroeger ‘wakker’ dan normaal!

  3. Het was niet eenvoudig om uit de startblokken te komen. Na, één, twee… drie keer de eerste twee regels te hebben gelezen, kwam ik toch op gang. Dat de winter een stukje lente is lijkt me net iets te veel van het goede. De Imbolcsabbat op 2 februari is het feest van de bevruchting van de aarde in het nieuwe zonnejaar. Volgens onze seizoenen is 2 februari ook nog winter. Niet volgens onze voorouders. Het is dus vrij normaal dat de knopjes zich laten zien rond deze periode.

  4. @ Dini: ik heb intussen gezien wie je favoriet is, en ik kan je helemaal volgen!

    @ Annemie: Het komt inderdaad allemaal steeds vroeger, en soms slaat de angst me dan ook om het hart… maar ik heb angstvallig mijn roze bril opgehouden.

    @ Jo: Ik beweer helemaal niet dat de winter een stukje lente is. Ik beweer dat we de winter onrecht aandoen, door hem alleen maar als het dode seizoen te zien. Ik beweer dat het niet in de lente is dat de natuur langzaamaan ontwaakt, maar dat al vanaf de winterzonnewende de natuur weer heel stillekensaan tot leven komt ;-).

  5. Met de klimaatsverandering in het achterhoofd, wordt het jaar na jaar duidelijker dat de winter de nieuwe lente is. Overigens: was het vorig jaar in april al niet hoogzomer? En in de zomer reeds herfst? Laten we het vooral positief bekijken: de winter is zowat komen te vervallen. 😉

  6. @ AnneTanne: waarschijnlijk zien heel wat mensen ‘Yule’ midwinter, winterzonnewende als een dode seizoen. Het is de tijd van inspiratie, vooruitblikken en uitgelatenheid. Misschien moeten jullie maar eens het stukje ‘Mabon’ lezen op mijn site. 🙂 Van harte welkom.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.