Als we de weervoorspellingen mogen geloven, komt er vandaag een einde aan de droge periode.
Vorig jaar in april viel er geen druppel, maar zo erg werd het voorlopig niet.
Toch zag ik een week of wat geleden alweer de eerste gazonsproeiers te voorschijn komen.
Neen, niet hier in de tuin… In de serre lopen we met dit weer twee keer per dag met gieters regenwater rond, maar zelfs in de moestuin hebben we voorlopig nog niet gegoten. Dat doen we daar pas als de groenten echt lijken te gaan lijden onder de droogte.
En de rest van de tuin? Jammer, maar die zal zich moeten zien te redden. Ons perceel is ruim 7000 m² groot, dus het is onbegonnen werk om dat te gaan sproeien.
En waarom zouden we?
In de eerste plaats ziet vrijwel alles – zelfs het ‘gazon’ – er nog heel fris groen uit. OK, er zijn uitzonderingen: de gele dovenetel langs het bospad laat langzaamaan zijn blaadjes hangen (maar één regenbui en dat is weer voorbij), en verschillende plantjes zachte ooievaarsbek zijn helemaal verdroogt (en reken er maar op dat die volgend voorjaar weer in groten getale terug opduiken).
Maar verder? Ach, zelfs na die droogteperiode van vorige lente viel de schade heel erg mee: We wonen hier in de Kempen, dat betekent dus: droge zanderige hellingen en waterzieke dalen. Hier in de tuin hebben we wat van allebei, maar vooral de ‘droge hellingen’.
En dan is het nogal vanzelfsprekend, dat je vooral kiest voor een beplanting die iets van droogte kan verdragen. En toch vind ik die droogte hier wel weer meevallen: Ik ben geboren en opgegroeid in Lommel, en dat is zowat het summum van droge, voedselarme zandgrond.
Ik kan er dan ook niet aan doen dat de zandhellingen met kleibijmenging op de Nete-oevers in de alluviale Kempen voor mij nog steeds als ‘rijke grond’ aanvoelen. Bovendien hebben we door de jaren heen heel veel compost aan de borders toegevoegd, waardoor de aarde daar ook veel beter vocht vasthoudt.
En vervolgens help je de ‘survival of the fittest’ een handje, door ervoor te zorgen dat de planten die je in je tuin haalt ook zo goed mogelijk in je tuin ‘fitten’.
En planten die toch het loodje leggen? Dat is dan een typisch geval van jammer, maar die vergen dan blijkbaar toch andere groeiomstandigheden dan mijn tuin zonder kunst- en vliegwerk kan leveren, en die horen hier dus niet thuis.
Mooie foto! 🙂 Ik geef mijn planten ook geen water ook al is de grond erg droog. Wel maak ik een uitzondering voor de planten in potten en de nieuwe zaailingen/plantjes die net in de moestuin zijn geplant. Die laatsten worden een weekje vertroeteld en dan moeten ze het ook zelf doen.
Vorig jaar was het 6 weken lang kurkdroog, een nieuw record! Nu pas 2 weekjes dus tja …….. valt wel mee dus. Ze voorspellen voor vandaag inderdaad regen, maar of het komt? We zien wel.
Prettige tuindag,
Yolanda
Bij ons in Zuid-Westvlaanderen is het droogteprobleem sedert gisterenavond van de baan – na een onweer dat toch ruim 2 uur duurde. De regenval heeft echter geen schade veroorzaakt, gelukkig maar!
Dat water was hoognodig want de heer des huizes moest elke morgen de groententuin besproeien – anders was alles kapot gegaan van de droogte!
Ik wens jullie heel gauw een gestage en zachte lenteregen…
@Yolanda Elizabet: Ik meen te weten dat jij in een aangrenzende provincie woont, en jij hebt dus allicht ook niet met de waterhoeveelheden te maken die Annemie beschrijft.
Vandaag heb ik in Eindhoven niet veel van regen gemerkt, maar toen ik achteraf naar huis reed, heb ik wel wat druppels gezien (niet voldoende om de ruitenwissers op te zetten…)
Thuisgekomen bleek er hier, ten zuiden van de landsgrens, toch voldoende te zijn gevallen op weer een bodempje water in een lege regenton te brengen.
@Annemie: Hier zijn intussen, sinds ik van mijn werk terug thuis ben, een paar buitjes gevallen… Van die malse, bijna warme meiregen… Ik zei al aan manlief: ‘op die manier mag het gerust één of twee dagen doorregenen’.
Regen die zacht valt, in malse droppen, en die de tijd heeft om rustig in de aarde te dringen.
De geuren buiten…. de lucht is zwaar van bloesemgeuren, zalig…