AnneTannes Tuin

(To English text)

Toen ik onlangs de bloemenweide maaide, kon ik het toch niet over mijn hart krijgen om de margrieten te maaien.
En gisteren ontdekte ik in het hart van ̩̩n van die bloemen plots deze kever Рdie ik op het eerste gezicht even voor een wat bijzonder soort hommel aanzag.

Gewoonlijk ga ik dan op zoek op de site Gardensafari van Hania Berdys, maar in de hele keverafdeling vond ik geen enkele foto die ook maar enigszins deed denken aan het exemplaar dat ik gevonden had.
En in mijn hele (uitgebreide) bibliotheek is geen insectengids te vinden…
Gelukkig wist ik, dat ook Bart safari’s door zijn eigenwijze tuin aanbiedt.

En jawel hoor: meteen stuitte ik daar al op een kever die het tweelingbroertje (-zusje?) van de mijne kon zijn…
Ik had dus een penseelkever gespot!
En dat ik het beest even voor een hommel had aanzien, kan mij ook vergeven worden: in het Engels heet het ‘Bee beetle’, en in het Spaans luistert het alleen maar als je het met ‘Escarabajo abejo’ of ‘Escarabajo abejorro’ aanspreekt.

De gelig-zwarte tekening op de dekschilden, in combinatie met de beharing, schijnt trouwens ook als doel te hebben om belagers te doen vrezen dat dit kevertje gemeen kan steken…

Als je op Flickr zoekt naar alle foto’s van de penseelkever, valt op dat minstens de helft van de foto’s witte bloemen toont, en ook Barts foto toont de kever op witte vlierbloemen. Ik lees inderderdaad hier en daar dat het beestje een voorkeur heeft voor witte bloemen, met een lichte voorkeur voor schermbloemigen, maar ook margrieten, meidoorn…
De kever voedt zich met stuifmeel en met zachte bloemdelen, maar dat betekent niet dat het – zoals de leliehaantjes van een paar maand geleden – enorme veelvraten zijn. Het exemplaar op de foto heeft uren op dezelfde bloem doorgebracht, en nog was er nauwelijks schade merkbaar. OK, als je goed keek kon je zien dat er aan de buisbloemetjes in het hart geknabbeld was, maar tegelijk heeft de kever ook een rol te vervullen in het voortbestaan van die planten: zoals op de foto goed te zien is, blijven er tussen de haartjes gemakkelijk stuifmeelkorrels zitten, en die worden dan weer meegenomen naar een volgende bloem…

Bee Beetle

When I was mowing the flowermeadow a few weeks ago, I let the ox-eye daisies grow.
And yesterday I discovered this beautiful beetle in the heart of one of those flowers. (And I have to admit, that at first glance, I thought it was some strange kind of bumble bee.)

I don’t know much about beetles and other insects, and so I turned to Hania Berdys’ Gardensafari in search for the name, but in the whole beetles-section, there wasn’t a single picture that looked like my bug.
And I don’t have a single insects-book in my (not so small) library.
But I knew that Bart has a ‘gardensafari‘ on his site, too…

And yes, within a few minutes I found a beetle there that could be the twin brother (sister?) of mine…
It was a bee beetle that I found! Yes, both the English and the Spanish speaking people seem to understand why I thought I saw a bumble bee. (The spanish call it ‘escarbajo abejo’, or ‘escarabajo abejorro’, so they see the resemblance with a bee (abejo) too.)
(In Dutch we call it a ‘penseelkever’, literally ‘paintbrush beetle’, which seems to refer to the hairy aspect of the bug.)
The yellowish-black pattern on the back, combined with the fur, is said to scare away enemies.

When you search for all the pictures of the bee beetle on flickr, it’s obvious that at least half of them is seen on white flowers. And indeed, the little critter seems to prefer white flowers, with a preference for members of the parsley family (Apiaceae), but he also likes ox-eye daisies, hawthorn, elder…

The beetle feeds on pollen and soft parts of the flowers, but it isn’t a glutton like the scarlet lily beetles that I showed a few months ago. The specimen on the picture was feasting on one flower for hours, but I hardly saw any damage.
And at the same time, the beetle has a role to play in the survival of the plant species: unknowingly, the beetle gathers pollen in its furry coat, and takes it to the next flower…