Inheems of Uitheems – II – Native or Not

(to English text)

Hoe inheems is inheems?

Centaurea cyaneus | Korenbloem - Cornflower
Centaurea cyaneus | Korenbloem - Cornflower
Zaterdag probeerde ik al aan te geven dat de West-Europese flora van oudsher al veel meer onderhevig is geweest aan verstoring. Niet alleen de landbouw droeg bij tot die verstoring, maar ook het veel permanentere karakter van menselijke nederzettingen en de begrazing door hoefdieren.
Hierdoor is de huidige flora in onze contreien gemiddeld genomen beter opgewassen tegen verstoring, en hoewel er hier ook ‘invasieve exoten’ zijn, zijn die toch kleiner in aantal.

Bovendien weten we, dat de flora die we nu ‘inheems’ noemen, toch ook ten dele door menselijk toedoen ontstaan is.
Eigenlijk zouden we planten alleen echt ‘inheems’ mogen noemen, als die planten sinds de laatste ijstijd volledig ‘op eigen kracht’ hun verspreidings gebied tot België hebben uitgebreid. Maar volgens die definitie zouden planten als bijvoorbeeld de tamme kastanje (ten tijde van de Romeinen bewust in onze streken geïntroduceerd), de klaproos en de korenbloem (in de eerste eeuwen van onze jaartelling ‘per ongeluk’ met zaaigraan hier terechtgekomen) niet als ‘inheems’ beschouwd mogen worden.
Toch worden deze ‘archeofyten’ (soorten dus, die door toedoen van de mens – bewust of onbewust – in onze streken zijn geintroduceerd vóór 1500, voor het contact met de nieuwe wereld) als onderdeel van onze wilde flora beschouwd. (Neofyten zijn dus planten die na 1500 hier zijn geïntroduceerd.)

En nu weet ik niet, of zich, in januari van het het jaar 211, zo’n 1800 jaar geleden dus, ergens een groepje Gallische natuurbeschermers in actie kwam, om zaailingen van de tamme kastanje uit de bossen te verwijderen. En of een paar eeuwen later er actie gevoerd werd om de akkers in te zaaien met inheemse akkerkruiden in plaats van die felgekleurde exoten die klaproos en korenbloem heten…
Maar wat er ook van zij… door de eeuwen heen hebben die ‘exoten’ een plekje verworven in onze inheemse bloemenweelde, en is het nu zelfs zover dat we opzettelijk bloemenakkers inzaaien in de hoop die ‘ingeburgerde exoten’ een overlevingskans te bieden.

En daarom waag ik het zelfs om te opperen, dat in de loop van een aantal eeuwen wellicht ook weer een evenwicht ontstaat tussen de ‘autochtone’ flora, en de planten die we nu als invasieve exoten ervaren.
Als tenminste vooraf aan één voorwaarde voldaan wordt… Er is één invasieve soort, die uitgeroeid zou moeten worden opdat andere soorten weer een onderling evenwicht kunnen vinden. Dus als iemand ideeën heeft om die Home sapiens onder controle te krijgen???

(wordt vervolgd…)

coquelicot
Papaver rhoeas | Klaproos - Poppy | Photo: Fred Chiang - CreativeCommons

How Native is Native?

Last Saturday, I tried to point out that the flora in Western-Europe is better adapted to disturbances that the North-American. The causes of those disturbances were agriculture, as I told already, but also the more permanent human settlements and grazing by ungulates (cattle, sheep…).
And as a result, the present Western-European flora is less susceptible to overgrowth by invasive non-natives. (And of course, I do know there are invasive non-native species here too, I don’t want to deny that. But there impact seems to be less dramatic than on some other continents.)

Not only is our flora more resilient, but the flora we call ‘native’ at present days, wasn’t always present here, or didn’t arrive here completely by natural means.
Native plants, strictu sensu, are plants that, after the last ice-age, arrived in our country ‘by natural means’, without a human influence.
But according to that definition, Sweet chestnut isn’t a native plant, because it was introduced here willingly by man in the Roman age. And cornflowers and poppies… they’re not native either… they probably arrived here in the early Middle Ages, with cereal seeds.
But generally those ‘archeophyts’ (meaning, plants that were introduced here – voluntary or involuntary – by human means before 1500, before there was contact with the New world) are considered part of our wildflowers. (Neophytes are plants introduced here after 1500.)

And I don’t know, if in january 211, about 1800 years ago, there have been Gallic nature activists, trying to protect their woods against the invasion by that exotic sweet chestnut. Or if, a few years later, people have been encouraged to sow their native annual weeds, instead of those cornflowers and poppies with their blatant colors.
But whatever… in the course of the century, an equilibrium has been established between those non-natives and the native flowers, even to the extent that nowadays, we are longing for those fields, all decorated with those colourful jewels, and we expressly sow flowerfields with those annuals.

And for that reason, I dare say, that over the course of the coming centuries, a new equilibrium might be established between our native plants and those that now are perceived as invasive exotics.
But… therefore one condition is needed: there probably is one, just one, invasive species that needs to be eradicated to give all the other species, plants and animal, new chances to find a new balance. So… Anybody who knows a means to control Homo sapiens?

(to be continued)

Deze buttons respecteren je privacy (zie info):

9 thoughts on “Inheems of Uitheems – II – Native or Not

  1. Yes, Homo sapiens can be the MOST difficult species to control. “Control” is really not an option, but influence, and some of that species are interested in learning and helping, and sometimes they help educate others. Anyhow, a most EXCELLENT point! I pretty much don’t accept any species as native unless it’s “always” been here (introduced in 1500? I still consider it non-native). Of course, I’m a conservation biologist, so I’m extra picky. =) Thanks for the thoughtful post.

  2. Hallo Anne Tanne, wederom heb je een zeer boeiend stuk geschreven!Uitwisseling tussen biotopen is er altijd geweest.
    Wat wel nieuw is, denk ik,de snelheid en schaal waar het mee gebeurt, door menselijk handelen. Uiteindelijk zal moedertje natuur wel weer een balans vinden. Wij mensen lopen alleen inderdaad zelf wel een groot risico!

    De grote vraag: in hoeverre is het verantwoord en wenselijk om de gevolgen te bestrijden?

    Als ik op pad ben in de wildernis rond de stad is het in ieder altijd weer spannend wat ik weer aan ‘vreemdelingen’tegenkom. Hartelijke groet, Richard.

  3. haha okee, wij mogen op het werk niet op facebook, hyves en twitter, dus moet ik het met de blogjes doen als het rustig is. wel luxe, betaald worden terwijl je blogjes leest 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.