Intussen lijk ik een stukje dichter bij het raadsel van gisteren…
Ik kreeg de vraag naar een ‘soort tuinboon’ die ‘boerenteen’ heette. Maar die boerenteen was wel paars…
Omdat de klassieke pronkboon ‘Boerenteen’ inderdaad van grootte wat wegheeft van een tuinboon ging ik dus op zoek naar een pronkboon. Maar na wat over en weer mailen, werd duidelijk dat dat de foute route was…
Mijn kennis bleek een boon te zoeken met paars-blauwe peulen van zo’n 15-20 cm lang. En het waren niet – zoals bij pronkbonen – de zaden die gegeten werden, maar de hele peul. En rauw smaakte die heerlijk zoet.
Uiteindelijk bleek de bovenstaande foto heel erg te lijken op de bonen uit M.’s kindertijd… Op de foto zie je de spekboon ‘Sweet Australian’, waarvan het zaad bij Vreeken verkrijgbaar is.
Maar wellicht dat het eerder ging om een Europees ras zoals ‘Blauhilde’…
Een stapje dichter bij de oplossing ben ik allicht wel gekomen!
Ik bewonder je doorzettingsvermogen!
‘Doorzettingsvermogen’ klinkt alvast mooier dan koppigheid ;-).
Volgens mij hebben wij deze bonen ook, jammer dat ze bij het koken groen worden.
Geen idee trouwens of ze rauw zoet smaken…….rauwe bonen zijn toch giftig?
Het klopt dat bonen in rauwe toestand giftig zijn, maar zoals gewoonlijk: “sola dosis facit venenum” (de dosering bepaalt de giftigheid… Zelfs een ‘waterintoxicatie’ bestaat, als je maar genoeg drinkt).
En zoals ik van M. begreep, kreeg ze af en toe één hele boon toegestopt als snoepje. De rest zal wel netjes gekookt geserveerd zijn.
Ik heb zelf ook ooit paarse sperzieboontjes in de tuin gehad, “Purple Queen” was volgens mij het ras. En inderdaad, de paarse kleur verdwijnt met het koken.
blue coco ? http://www.mergenmetz.nl/sf.mcgi?5635
O, natuurlijk: als kind aten we ook volop rauwe boontjes. We konden er niet af blijven. Gewoon groene prinsessenboontjes, hoor; we zijn er nooit ziek van geweest. En nee, nu lust ik ze niet meer rauw; ik hoor dat andere kinderen die rauwebonengoesting ook wel hebben.
Verschil qua smaak tussen paarse en groene peulen vind ik minimaal. Het sterkst smakende bonenras ooit vond ik Salome, een gestreepte fijne struikprinses. Moet ik nog eens zetten.